دون شان !
وقتی چند ماه پیش به ماری گفتم میخواهم یک گیتار بخرم و اشعاری را که خودم خواهم گفت و خودم آهنگ آن را خواهم ساخت، با آن بزنم، از جا در رفت و گفت: این کار دون شأن توست. و من گفتم: دون شأن ِ جوی آب، کانال است. ولی او حرف مرا نفهمید و من از تشریح یک تصویر تنفر دارم.یا حرف مرا میفهمند یا نمیفهمند. من که مفسر نیستم.
لحظاتی که باهم دعا کرده ایم !
به دنبال زنم رفتم. با چهل قدم فاصله از ريل تراموا كه به طرف ميدان بيلدنر كشيده شده بود، گذشتم. كته مقابل دكهي زن گلفروشي ايستاد. دستانش را ديدم. او را به دقت نگاه كردم. كسي را كه بيش از هر انسان ديگري در دنيا به او وابسته هستم. نه فقط به اين دليل كه ده سال طولاني بيوقفه با او خوابيدهام، غذا خوردهام . حرف زدهام. بل به دليل ديگري كه بيشتر از خوابيدن آدمها با يكديگر اهميت دارد؛ لحظاتي بوده است كه با هم دعا كردهايم.
یک جمله وسه معنی !!!
... این واقعیت که ما باید در هتلها زندگی میکردیم و در آنجا هم اکثرا فقط با بچههای میلیونرها یا پادشاهان به خوبی رفتار میشد، فکرم را مشغول کرده بود. بر سر بچههایی که پدرشان میلیونر یا شاه نیست، یا در هر حال به ویژه جوانها، قبل از هر چیز نعره میزنند که: "هی! اینجا خانهی خودت نیست که هر کار خواستی بکنی"، اتهامی که سه معنی دارد، نخست اینکه فرض بر این گذاشته میشود که انسان در خانهی خودش رفتارش مثل خوک است، دوم اینکه آدم فقط زمانی احساس خوشایند و خوبی دارد که رفتارش مثل یک خوک باشد، و سوم اینکه هیچ بچهای مجاز نیست به هیچ قیمتی به عنوان یک کودک از زندگی لذت ببرد و خود را خوش و شاد احساس کند. دختربچهها این شانس را دارند که همیشه "شیرین" نامیده شوند و با آنها به خوبی رفتار شود، اما به پسربچهها ابتدا تشر میزنند و میتوپند، به خصوص وقتی که پدر و مادرهایشان در کنار آنها نیستند.
عقاید یک دلقک/هاینریش بل/شریف لنکرانی
تلفن تماس 0700409932